Nga një vrimë e vogël, rrjedh e gjithë fuçia.
Një shkëndijë ndez një mal.
Për një dorë kashtë e vret samari mushkën.
Për një pe, për një gjilpërë, vajti dëm një punë e tërë”
Ruaju të të ruajë perëndia.
Ruhu nga thëngjilli i mbuluar.
Së ligës ruaju, e mira të ndjek vetë nga pas.
S’lidhet kali me pe.
Shkon një herë, bëhen gjurma; dy tri herë bëhet udhë.
Ujku mjergull kërkon.
Përmend qenin, bëj gati shkopin.
Shtëpia pa fëmijë, si nata pa yje.
Më i keqi vëlla të merr hakun.
Motra jemi, shoqe s’jemi.
Ndarja është më e mira e të ligave.
Krushka për dhëndrin gjen peshk majë malit.
Gjumi natës i randë i bën keq ditës.
Gjumi në dëborë është shkesi i vdekjes.
Mos pyet sa vjeç je, po ç’shëndet ke.
Nuk mbushet pusi me pështyma.
As këmishës së shtatit s’është për t’i besu.
Besove, bëre mirë, s’besove, ca më mirë.
Ç’ka shtëpia të mos marrë vesh fqinjëria.
Do të ruash sekretin nga armiku, mos ia thuaj as mikut.
capi mendjelehte shqeteson bariun duke e lene tufen te shkujdesur si rrapi shiun
Esapi i shtëpisë nuk del në pazar.
E thëna dhe e bëra janë larg.
I marri premton dhe budallai shpreson.
Kur qesh djalli e ka punën keq.
Mba murin mos bie.
Me thënë e me të bërë shkon në mes një lum i tërë.
Më gënjeve një herë, harram e paç, më gënjeve të dytën hallall.
Mos u bëj thes i çpuar.
Mos dëgjo ç’thotë ai për vete, por dëgjo ç’thonë bota për të.
Ma kanë sharë pelën se kanë sy ta blenë.
Në më rrefsh së pari të vraftë Zoti, në më rrefsh së dyti, të ndihmoftë Zoti.
Kur të thonë ngordhi ujku, atëherë ruaj gomarë.
Mos i jep shkopin harbutit, se të vret me shkopin tënd.
Nuk është ar gjithë që ndrit.
Kush e qit koburen, se fut pa zbrazur.
Lumi i thellë, nuk rrëmben.
Me gojë i afron, me gojë i largon shokët.
Me njoftë veten asht urti, me qeverisë veten, është trimni.
Mëngjesi është më i mençëm se nata.
Mos i fryj zjarrit se të djeg.
Mos merr si pushka e jevgut.
Mos nxirr vrerë prej goje të hidhërohesh, po nxirr sheqer të ëmbëlsohesh.
Nga mërzitja e minjve, i vuri zjarrë mullirit.
Nuk thyen dhëmbë fjala e mbarë.
Për inat të sime vjerre, vete fle me mullixhinë.
Për pleshtin djeg jorganin.
Rrugë e gjatë pret shkurtër.
Sa ti trazosh urët aq më shumë ndizen.
Sherri do nge, davaja do para.
Shkallët ngjiten shkallë-shkallë.
Ti prite të paktën, prite dhe të shumtën.
Trim i mirë quhet ai që përcjell zemërimin.
Uthulla e fortë plas gurin.
Hajde baba të dëftej arrat e malit; Hajde gjyshe të të kallzoj ato të gjyshit.
As topi i Ali Pashës s’e tund.
Atij që nuk e do, i thuaji: “Të hyftë vetja në qejf”.
Avash Beg se ka hendek.
Ay që ecën me krye përpjetë, bie në gropë.
Baste e budalla, motër e vëlla.
Breshëri e rreh, e dhija bishtin përpjetë.
Daullja bie për ata që kanë veshë.
Del çiraku më i mirë se ustai.
Dy gjela në një vikt, s’këndojnë.
Dhi e krimbur, bishtin përpjetë.
Edhe vali je, shiko ku ishe dje.
